Jeszcze zagrają nam Purple

e będzie słane różami, nikt w końcu nam nie obiecał,                Ea
a teraz sterczy kolcami, lecz nas to już nie podnieca                   EaA7
bo potrafimy bez żalu w przeszłość popatrzeć za siebie              F7+G7+ aF
na to, co chociaż być miało, to przecież i tak nie będzie;             FG
jeszcze się pniemy na szczyty, choć już wspinaczka nieprosta   Ea
lat sporo ciąży przebytych i dawno spalone mosty;                      EaA7

jeszcze zagrają nam Purple,                     F7+G7+a
i choć nie zwrócą młodości,                      F 7+G7+a
to serca nasze uparte                                 F7+G7+a
przez chwilę żyć będą prościej,                Fea
jeszcze słuchamy Dylana
by kamień mchem nie porastał,
i noc zarwana do rana –
może już nasza ostatnia;

Choć czoła wyższe od pensji, nie gwarantują mądrości,
trudno mieć o nie pretensje – przynajmniej nikt nie zazdrości;
choć nowych nabrały znaczeń słowa wyrosłe z dzieciństwa,
wciąż nam po głowach kołacze że grunt to ustrzec się świństwa,
że grunt to draństwa się ustrzec, cokolwiek to może znaczyć
i żeby tej twarzy w lustrze bez wstydu w oczy móc patrzeć

gdy znów zagrają nam Purple, bo choć nie zwrócą młodości…

Choć czas nam dzisiaj nie sprzyja,choć często mamy pod górkę,
to ciągle liczy się przyjaźń, jak tam, na szkolnym podwórku;
choć często wieje nam w oczy, czasami łupie gdzieś w boku,
chcemy z młodymi wciąż kroczyć,choć trudno dotrzymać kroku;
choć może nam nie pasuje, że ideały nie w cenie,
że gry warunki dyktuje nie nasze już pokolenie

to znów zagrają nam Purple, i choć nie zwrócą młodości,
to serca nasze uparte przez chwilę żyć będą prościej…
znów posłuchamy Dylana by kamień mchem nie porastał
i noc zarwiemy do rana może już naszą ostatnią;