MOŻE  JUŻ  CZAS  POWRÓCIĆ  Z  GÓR

d6+ a7F7+A7+ /d6+a7d6+a7d/

Może już czas powrócić z gór,                       dd7

po ludzku zacząć mieszkać                            d6g

przestać rozbijać namiot z chmur                gg7g6

na łąkach pod Mareszką                               A7

może już czas odstawić w kąt

plecak bezużyteczny,

docenić w końcu własny dom -

spokojny i bezpieczny

czas, żeby buty pokrył kurz,

sumować „ma” i „winien”,

połonin dal zapomnieć już

i wiatru szum w buczynie

może już czas, by odejść z gór,                      d6+ a7

ale wciąż jeszcze kusi                                    F7+A7+

żeby znów rozbić namiot z chmur                 d6+a7

i znów do gór powrócić                                  d6+a7d

 

Może czas z latem żegnać się,

na jesień się sposobić

zapomnieć chłodny lasów cień,

na życie grosz zarobić

i z groszy tych zbudować świat -

swój własny, chociaż mały,

tak, żeby gór nie było brak,

niech stoją tam gdzie stały

może czas zwolnić czasu bieg,

nie myśleć wciąż o jutrze

włosom, które przysypał śnieg

dać spocząć na poduszce

może już czas, by odejść z gór,

ale wciąż jeszcze kusi

żeby znów rozbić namiot z chmur

i znów do gór powrócić